Ωραια, σκεφτηκες κατι αστειο. Συμφωνει ομως το κοινο σου;

Η κωμωδία δεν είναι ο στόχος επί σκηνής. Είναι η συνέπεια των επιλογών μας. Όσο περισσότερο το επιδιώκεις, τόσο λιγότερο το καταφέρνεις. Περίεργο δεν είναι; Στη διδασκαλία του Improv Comedy Theater είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που θέλουμε να ενστερνιστούν οι μαθητές μας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το εξηγήσει κανείς αυτό και μόλις ακούσαμε μία προσέγγιση που αξίζει να στην πούμε.

Την περασμένη εβδομάδα παρακολούθησαν οι εκπαιδευτές μας ένα masterclass σεμινάριο στην Σουηδία με την Susan Messing και την Rachel Mason, δύο κορυφαίες αυτοσχεδιάστριες και εκπαιδευτές. Ήταν ένα πολύ έντονο σεμινάριο, που άγγιζε πολλές από τις αδυναμίες που παρουσιάζουν οι αυτοσχεδιαστές επί σκηνής. Ένα από τα θέματα στα οποία εστίασε η Susan Messing ήταν το κωμικό στοιχείο αυτής της τέχνης, και την λατρέψαμε την προσέγγισή της!

Όλοι όσοι ασχολούνται με αυτή τη θεατρική τέχνη προσπαθούν συχνά να είναι αστείοι επί σκηνής. Εξάλλου, είναι κωμωδία και είναι εύκολο να υποθέσει κανείς ότι συνεχώς ψάχνουμε πώς να είμαστε αστείοι. Αναζητάς την ατάκα, και το αστειάκι που θα ταιριάξει και θα κάνει το κοινό να ξεκαρδιστεί. Πώς μπορείς όμως να εγγυηθείς ότι θα συμβεί αυτό;

Φαντάσου το εξής σενάριο (το οποίο διαρκεί περίπου 3 δευτερόλεπτα):

Είσαι στο πλάι της σκηνής, παρακολουθώντας τους συμπαίκτες σου να παίζουν. Είσαι σε ετοιμότητα, και ψάχνεις την αστεία ατάκα που θα ολοκληρώσει την σκηνή.

Και τη βρίσκεις! Σου ήρθε μια καταπληκτική ιδέα και ξέρεις ότι είναι ξεκαρδιστική. Ανυπομονείς να την ξεστομίσεις και νιώθεις περήφανος που το σκέφτηκες εσύ αυτό.

Και μπαίνεις στη σκηνή και το κάνεις!

Αλλά δεν γελάει κανείς...

Γιατί;

Απλό. Διότι το κοινό σου δεν είναι εσύ! Μόνο και μόνο επειδή εσύ βρίσκεις κάτι αστείο, δεν σημαίνει ότι και όλοι οι άλλοι θα το βρουν αστείο. Δεν έχουν τη δική σου αίσθηση του χιούμορ και είναι αδύνατο να ξέρεις τί τους αρέσει και τί δεν τους αρέσει. (Εκτός αν παίζεις για τα φιλαράκια σου, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν βρίσκεσαι σε θέατρο, αλλά σε σαλόνι.)

Όλη αυτή η προσπάθεια, όλη η προετοιμασία για να είσαι αστείος, και στο τέλος μόνο εσύ γέλασες.

Μην σπαταλάς τον χρόνο σου και την ενέργειά σου στο να προσπαθείς να είσαι αστείος. Δεν σου το εγγυάται κανείς. Το χιούμορ βγαίνει από την αλήθεια, από τις ειλικρινείς αντιδράσεις στα απλά πράγματα που συμβαίνουν επί σκηνής. Από την συνεχή ροή του έργου.

Η κωμωδία δεν είναι ο στόχος. Είναι η συνέπεια.